(Westland, 1 maart 2025, nummer 485). Het college Westland is steeds meer een theekopje, dat nu al enige barsten vertoont, waarbij het de vraag is of het oortje het nog lang houdt. Bijzonder is dat de conflicten meer aanwezig zijn tussen de coalitiepartijen dan met de (in haar vuistje lachende) oppositie.
Dat er onderling meningsverschillen zijn over onderwerpen als de verdeling van huurwoningen aan Westlanders, een nachtapotheker, het kunstmuseum, imagogelden of een lokale Ombudsman.
In de clinch
Het zijn vooral de twee grootste coalitiepartijen, zoals Westland Verstandig en GemeenteBelang Westland, die geregeld met elkaar in de clinch liggen. Dat leidt al tot soms felle publieke debatten. Van twee kanten.
Tot dusver waren de onderlinge relaties nog behoorlijk collegiaal soms zelfs enigszins vriendschappelijk, maar die tijd lijkt echt voorbij. Symptomatisch is dat sommige partijen het drankje na afloop van de gemeenteraad negeren. GemeenteBelang Westland zoekt elkaar dan liever op in een kroeg om de hoek, Westland Verstandig gaat geregeld naar het eigen Burgerkantoor een straat verder.
Niet meer naast elkaar
Tijdens het vorige college zaten beide partijen, als oppositie, nog naast elkaar in de raadszaal. Dat betekende dat er altijd een GBW’er naast een WV’er zat, in de praktijk André van der Berg en Peter Duijsens. Behalve gegrapt werd er ook overlegd.
Na de laatste verkiezingen in 2022 kreeg GBW in de zaal een plek ‘aan de overkant’, omdat de stoelindeling is gebaseerd op de verkiezingsuitslag. De vriendschap tussen Peter en André werd dus fysiek ruw verstoord.
Peter Duijsens (l) en André van den Berg, toen nog naast elkaar. Foto Thierry Schut.
‘Naar de overkant’
De laatste tijd zit het tweetal niet alleen letterlijk, maar ook politiek recht tegenover elkaar. Zeggen ze hardop dingen tegen elkaar die ze zeker niet zouden uitspreken als ze naast elkaar zouden hebben gezeten. Er wordt nu al hard geschreeuwd ‘naar de overkant’, nog niet net echt gescholden.
Die communicatie, zeker de politieke, heeft er nu al toe geleid dat er wordt gecommuniceerd op het niveau van vilein grappige raadsvragen, proberend elkaar vliegen af te vangen.
Het oortje en de barst
Als de een – WV – beweert dat 80% van alle sociale huurwoningen bij Westlanders of economisch gebonden terecht komt, dan schiet de ander cynisch (‘Bijna te mooi om waar te zijn’) in een kramp met een rekensommetje dat niet hoger komt dan 50,4%. Waarna GBW het eigen college, met ook WV-wethouders vraagt hoe het nu echt zit.
Bij het kopje zit het oortje er nog steeds aan maar de barst is wel weer groter geworden. En zowel André als Peter zeggen elkaar als mens nog steeds te waarderen…
WHC-hub in China
Het World Horti Center heeft een nieuwe internationale hub – een soort knooppunt – geopend in het Chinese Ji’han. Dat is een platform om de Nederlandse gastuinbouwbedrijven te ondersteunen en de samenwerking tussen China en Nederland de bevorderen.
Het WHC ontvangt veel verzoeken voor internationale samenwerking en staat wereldwijd bekend om zijn innovatieve en open ecosysteem. Met de nieuwe hub leidt de bestaande samenwerking tot strategische en langdurige samenwerkingen. Eerder was er al zo’n Platform geopend in Zuid-Korea.
De opening van de WHC-hub in het Chinese Ji’han. Foto WHC.
The Donald
De nieuwe hub is in geopolitieke zin ook wel boeiend. Sowieso zijn er binnen de Nederlandse tuinbouwwereld aarzelingen in hoeverre die samenwerking met de Chinezen moet worden geïntensiveerd. Of de Nederlandse innovatie zo ver moet worden (uit)gedeeld. De Chinezen zeggen grote behoefte te hebben aan onze moderniseringskennis in de tuinbouw.
Interessant is daarbij dat de relatie China en de Verenigde Statie steeds kouder aan het worden is. En ook hoe the Donald (grillig) gaat reageren als wij steeds meer vriendje worden met zijn nieuwe vijandstaat.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.